درود می فرستیم بر برادر عزیزم صیاد شیرازی. شهید نیاکی، حسین خرازی، احمد کاظمی، مهدی باکری، همت، دقایقی، بقائی، بابایی، اردستانی، ستاری، رضوی، ترچی، ناجیان و هزاران شهید بزرگوار گمنامی که من و شما هیچگاه آنها را ندیدیم و اما در محضر پروردگار متعال جایگاه عظیم و آشنایی دارند. برای ما غریبند اما در  افلاک معروف و آشنا هستند. این آیات شریف را که همه شما از من بهتر می دانید. یک جبهه ای را نشان می دهد یک تقسیم بندی جامعه را نشان می دهد. می فرماید کلمه «طیب» از توحید گرفته تا عدالت، تا هر نوع پاکی، ارزش های انسانی، مانند یک درخت تناوری می مانند که اصلشان ثابت است و با چشم نمی توانیم انتهای شاخه ها را که در آسمان ها هستند را ببینید اما یک کلمه «خبثه» ای وجود دارد، ناپاکی ها، ظلم ها، آدم کشی ها، نسل کشی ها ، تجاوزات، اینها مانند درختی می مانند که ریشه اش در زمین فرو نمی رود و بسیار ناپایدار است. درخت اول، مرتب میوه و فصل به فصل ثمر می دهد اما این درخت دوم سرابی بیش نیست، ناپایدار است. پا بر جا نیست.

امروز وقتی که به عالم نگاه می کنیم می بینیم بیش از گذشته این دو گروه و این دو صف خودش را نشان می دهد. از آنسوی آسیا، یعنی از میانمار، که هزارنفر هزارنفر را می کشند، گورهای 300 و 400 نفره که مردم در آن زنده به گور شده اند، کشف می شود. همین امروز خبری بود که در مرز مالزی 139 جنازه را از زیر خاک درآورده اند که به صورت جمعی زنده به گور شده بودند تا بیایید به پاکستان و افغانستان. تا بیایید به عراق، سوریه، غزه، بحرین، یمن، اوج ناپاکی هاست. اوج نسل کشی هاست. و عجیب هم هست که تماما مسلمانان در حال کشته شدن هستند. فقط زیرساخت های مسلمانان تخریب می شود.

 فقط مرزهای کشورهای اسلامی زیر سوال می رود. تماما خواب و خیال برای تجزیه کشورهای اسلامی است. کودکان و زنها را می کشند. نسل کشی به راه انداخته اند! غربی که مدعی آزادی و دموکراسی است و مدعی حقوق بشر است، نه تنها چشم هایش را بسته که همراهی و تایید می کند. اسلحه می دهند، مهمات می رسانند. پس کجاست حقوق بشرشان؟ کجاست آزادی ها و دموکراسی ها؟

فاسد ترین و دیکتاتورترین رژیم ها و بدترین تروریست ها همگی با غرب مدعی آزادی و حقوق بشر و مشارکت مردم در یک جبهه قرار گرفته اند. جبهه دیگر مردم مظلوم سوریه، غزه، عراق و بحرین یمن با حمایت ملت و دولت ایران و رهبر معظم انقلاب یک کلمه حق می گویند که چرا تجاوز می کنید؟ چرا انسان ها را کشتار می کنید؟ این دو گروه همیشه در طول تاریخ بوده اند ولی امروز یک اوج گیری ای صورت گرفته است. امروز آدم ها را در قفس می گذارند و می سوزانند. یک خلبانی را از اردن دستگیر کرده اند و در قفس گذاشته اند و برای اینکه زجرکشش کنند  از دور یک کانال آتش آماده کردند و او با چشم خودش نزدیک شدن آتش را ببیند. کجای بشریت این طور بوده است؟ این حادثه عجیبی است، حادثه ساده ای نیست. نباید آن را دست کم گرفت. بغض و کینه بسیار عجیبی را در رفتار آنها شاهد هستیم. سرشان را هم پایین انداخته اند و حالا می خواهند به مرزهای جمهوری اسلامی ایران هم نزدیک شوند.

ما با چنین وضعیتی امروز مواجه هستیم ، جبهه و کلمه حق ، جبهه و کلمه باطل. باید از خود بپرسیم وظیفه ما در این شرایط چیست و چه کار باید انجام دهیم. حداقل من با خودم و برادران خودم می خواهم صحبت کنم. این که خاطرات را بگوییم خوب است. بالاخره اینها باید منتقل شود. ارتش، سپاه، جهاد، نیروی انتظامی فداکاری کرده اند. تا صد سال دیگر هم اگر از فداکاریهای رزمندگان ارتش و سپاه و بسیج بنویسند کسی نمی توانند تمام ماجرا را بیان کنند اما آنچه مهم است این است که امروز در شرایط حساسی قرار داریم. ما وقتی به گذشته نگاه می کنیم می بینیم که این حوادث بی ارتباط با کار شما و  آزادسازی خرمشهر نبود، بی ارتباط با تشکیل جمهوری اسلامی، پیام عدالت، آزادی و مردم سالاری در جمهوری اسلامی نبوده است و لذا نمی توانیم نسبت به این حوادث بی تفاوت باشیم.

آزادی خرمشهر، آزمون بزرگی بود که دشمنان ما برای ملت ایران درست کرده بودند. در جنگ ایران و عراق، آزمون این بود که آیا ایرانیان می توانند روی پای خود بیاستند؟ آیا ایرانیان واقعا دولت تشکیل داده اند و می توانند استقلال و آزادی خود را نگهدارند؟ این آزمون، آزمون کوچکی نبود. شما با آزادسازی خرمشهر نشان دادید که در ایران یک دولت و حکومت مستقل شکل گرفته است و می تواند از دستاوردهای خود دفاع کند. اثبات این موضوع، چیز کمی نبود. ملت ایران روی پای خودش ایستاده است و در مقابل تهدیدات می تواند ایستادگی کند. بعد از آزاد سازی خرمشهر تا کنون تهدیدات را بیش از ۲ هزار کیلومتر از مرزهای خودمان عقب بردیم، دشمنان می خواهند امروز مجددا این تهدیدات را به مرزهای ما بکشانند. از بعد از آزادسازی خرمشهر، تهدیدات از تمامی مرزهای ما دور شده. کجاست صدام، کجاست طالبان؟ کجاست آن قیافه هایی که اسرائیلی ها قبل از انتفاضه می گرفتند؟ خیلی از تهدیدات از مرزهای ما دور شد. دوهزار کیلومتر تهدیدات عقب رفته است. امروز این ها شروع کردند و می خواهند تهدیدات را به مرزهای ما برسانند. بنابراین ما حادثه بسیار مهمی را در پیش داریم. از یک طرف مسلمانان در خطر هستند و از طرف دیگر می خواهند در نهایت همه این حوادث و نا امنی ها را که در عراق و سوریه و یمن است را به ایران سمت و سو بدهند. امروز در شرایط حساس و تعیین کننده ای قرار داریم.

پاسداران انقلاب،ارتشیان اسلام، جهادگران، بسیجیان، رزمندگان و جوانان باید محکم ایستادگی کنند، امروز، روز قدرت نمایی ملت ایران در کنار و پیرامون رهبر معظم انقلاب است. امروز روزی است که باید به دنیا ثابت کنیم که دوباره اشتباه نکنید، دوباره محاسبه غلط نکنید. ما پیشکسوتان بیش از هر کس دیگری در معرض این سوال و تهدیدات هستیم و باید از خود تحرک نشان دهیم. در عملا، زبان و در رفتار با هم باشیم. همصدا و متحد باشیم.

نیروهای مسلح ما، ان شاء الله اجازه نخواهند داد این تهدیدات به مرزهای ما نزدیک شود. ما خودمان را موظف می دانیم که امنیت و آرامش را در جامعه حفظ کنیم. امروز  کشور و مردم ما نیاز به آرامش دارند. باید در اقتصاد، علم و فناوری و صنعت، کشاورزی پیشرفت کنیم. لذا حفظ امنیت کشور و آرامش مردم بسیار مهم است. دشمنان آرامش ملت ما را نمی خواهند .

آنها چون می دانند دیگر نمی توانند خرمشهرها را بگیرند بدنبال این هستند که امنیت کشور و آرامش مردم به هم بخورد و بنابراین نزدیک شدنشان به مرزهای ما برای این مساله است و البته دولت و مجلس ما و در راس همه اینها رهبر فرزانه انقلاب، اول با نصیحت کردن و بعد با گفتگو کردن، همگی در حال تلاش هستند که آتش جدیدی به وجود نیاید.

ما واقعا نمی خواهیم که عربستان به دوران ماقبل صنعتی شدن برگردد. نمی خواهیم ولی خود عربستان باید مراقب باشد و توجه کنند. بالاخره ملت ایران یک صبری دارد.حفظ منافع ملی تنها به چارچوب جغرافیای ایران تعریف نمی شود منافع ملی یعنی با منطقه بتوانیم تجارت داشته باشیم. تجارت ما نباید آسیب ببیند. منافع ملی ما یعنی اینکه ما باید در منطقه در صلح، امنیت و آرامش باشیم . صلح و امنیت منطقه نباید بر هم بخورد. همه وظیفه داریم  امنیت را حفظ کنیم. اما اگر بخواهند امنیت ما را به هم بزنند، شک نکنید که ما آنها را به دوران قبل از صنعتی شدن بر می گردانیم. درسی به آنها می دهیم که در مخیله کسی، هیچگاه تهدید برای امنیت و آرامش ما وارد نشود.

ما امنیت و آرامش جامعه را به طور جدی می خواهیم حفظ کنیم. البته روز به روز دارد برخی مسائل روشن می شود مثلا در سوریه در ۵ سال پیش ابهاماتی وجود داشت اما امروز مشخص شده است . همین دیروز وزیر خارجه قبلی اسرائیل گفت باید این اختلافات کوچکی که با اعراب و کشورهای عربی داریم را کنار بگذاریم  و در برابر ایران با اعراب علیه ایران متحد شویم. هر چه جلوتر برویم از این حرفها بیشتر می شنویم.
قبلا می گفتیم که اینها یک تعداد از سلاح هاشان از اسرائیل است و امروز ثابت شده. وقتی می روند بالای ارتفاعات غلنون می بینند که خمپاره ها ساخت اسرائیل است. امروز تجهیزاتی که در جنگ ها از داعش ضبط می کنند از کامپیوترها گرفته تا حتی وسایلی که آکبند در انبارهاشان است از آمریکا آمده است و ساخت آمریکا است. حالا ممکن است بعضی ها بگویند اینها بطور قاچاق آمده باشد. قاچاق باشد یا نه.  بسیاری از سلاح های مدرن که در اختیار دارند از غرب می آید. روز به روز این جریان بیشتر روشن می شود. ما به عنوان پیشکسوتان دفاع امروز باید خودمان را برای یک آزمون دیگر آماده کنیم که این آزمون بزرگ تر از آزادی سازی خرمشهر است. این آزمون آزادسازی یک منطقه است، این آزادسازی میلیاردها بشکه  نفت و میلیاردها متر مکعب گازی است که به غارت می رود، این آزادسازی بیش از ۵۰۰ میلیون مسلمان در جهان اسلام است که در استبداد و دیکتاتوری بسر می برند. این آزادسازی منطقه ای است که می تواند تاریخ و آینده جهان را تغییر دهند. لذا ما باید آمادگی داشته باشیم.
ما باید خودمان را آماده کنیم و برادری هایمان را تقویت کنیم. کشور ما امروز احتیاج به آزادسازی جدید انرژی فکری و معنوی دارد و ما نیاز به آزاد سازی انرژی داریم. بیایید به یکدیگر کمک کنیم و این انرژی معنوی را باید در نسل جوان امروز آزاد کنیم.
جناح های سیاسی برای کشور خوب هستند و باید باشند، بالاخره ما اگر دموکراسی و انتخابات می خواهیم، باید جناح های سیاسی باشند. هدف آنها هم روشن است و انتقال قدرت است ولی ما یک مسئله دیگری هم داریم که اساس حکومت است و آن انقلاب است.  انقلاب در ایران زنده است. این جریان انقلابی کجاست؟  این جریان انقلابی متاسفانه تحت شعاع جناح های سیاسی، ضعیف شده و رنگ باخته و ضعیف شده است. باید یک بار دیگر تقویت شود و جان بگیرد و حرف بزند. جریانی که هدفش قدرت نیست. اول به منافع ملی توجه دارد و سپس به ارزشهای انقلاب و بعد به زندگی مردم توجه می کند. جناح های سیاسی هر اندازه دلسوز باشند و هر قدر که هم انقلابی باشند به ارزش های انقلاب به دید انتقال قدرت و زندگی مردم نگاه می کنند. این کشور یک جریان زلالی می خواهد که بی واسطه با رهبر معظم انقلاب باشد و پشت سر رهبر انقلاب هم حرکت بکند و امتداد انقلابی رهبر را تا میان کوچه و خیابان ها برقرار کند و هدفش تنها منافع ملی، ارزش های انقلاب و زندگی مردم باشد و در چنین شرایطی که وضعیت کشور حساس می شود، میلیون ها نفر مثل همان سالهای اول انقلاب بیایند در صحنه و جانشان را را فدای اسلام و قرآن و کشور  بکنند. چه کسانی شایسته تر از شما پیشکسوتان سوم خردادی؟

این سوم خردادی ها، اصولا فرهنگشان، تفکراتشان غیر از جناح هاست. تفکرات این طیف انقلاب، ولایت، برادری، شهادت طلبی و دوری از تکبرها و شخص پرستی ها است این جریان باید در کشور تقویت شود، هست الحمد الله، این طور نیست که نباشد، باید تقویت شود و یک انرژی معنوی و فکری در دل جوانان کشور آزاد کند. ما نیاز به این آزاد کردن انرژی ها داریم.

ما در جنگ به بزرگترین تردید سیصد سال تاریخ ایران پاسخ دادیم، یک تردید مهم را از سر راه پیشرفت کشور را از میان برداشتیم. بخوانید خاطرات عباس میرزا را. با چه مصیبتی در ارسباران و اهر نگاه می کرد که باکو از دست رفته، نخجوان از دست رفته، گنجه از دست رفته. گرجستان از دست رفته. گریه اش گرفته بود. بعد روس ها حمله کردند به قزوین و گفتند اگر تهران را می خواهید. قرارداد ترکمنچای و گلستان را بنویسید تا ما تهران را برایتان نگه داریم انقلاب ما و آزادی سازی خرمشهر به این تردید تاریخی پاسخ داد و این تردید را کنار گذاشت. در خرمشهر ما ثابت کردیم که ما می توانیم و تردید جایی ندارد. با فداکاری و برادری و کنار هم قرارگرفتن ثابت کردیم که می توانیم انقلاب خود را حفظ کنیم؛ امروز نیز باید یکبار دیگر در اقتصاد کشور نیاز داریم که به خودمان بیاییم. هر چند مذاکرات هسته ای درست است و باید ادامه بدهند. البته باید به خطوط رهبر معظم انقلاب توجه و رعایت شود، اما ما در دفاع و امنیت کاری کردیم که باید در فرهنگ هم همین طور باشیم؛ این مهم با تردید زدایی توسط نیروها پیشکسوت و انقلابی صورت می گیرد . نیروهایی که مقتدایشان رهبر معظم انقلاب است. شاخص و معیارشان رهبر انقلاب است و کاری به جناح ها ندارند. جناح ها برای کشور لازمند. هر چند باید خودشان را بازسازی کنند. بالاخره ما انتخابات می خواهیم. شور و هیجان می خواهیم. انقلاب یکبار دیگر نیاز دارد که تقویت بشود. یک انرژی معنوی و فکری جدید توسط جوان های امروز که آینده را کم کم داریم به آنها می سپاریم، باید آزاد شود.

علت اینکه من از رهبر بزرگوار انقلاب تقاضا کردم که مجددا در لباس سپاه حاضر شوم و ایشان نیز به من عنایت کردند و این افتخار را به من دادند که دوباره به خانواده خودم یعنی نیروهای پرافتخار مسلح برگردم برای این است که ما پیشکسوتان امروز یک وظیفه سنگینی بر دوش داریم. امروز همه نگاهها در منطقه به ایران معطوف است و دنیا به کشور ما نگاه می کند که سرنوشت عراق و سوریه چه می شود. آیا ناامنی های منطقه به مرزهای ایران می رسد؟ آیا ایران مستقیما وارد عمل می شود یا خیر و مسائل به چه صورت می شود؟ یکی از بحث های مهم منطقه، نظاره کردن به من و شماست و امروز روزی است که باید در عرصه انقلابمان حضور پیدا کنیم و زندگی مردم را ، برادری ها را، صفا و صمیمیت ها را در کشور تقویت کنیم.

امیدوارم خدای متعال به ما هر چه زودتر این توفیق را بدهد که این فاصله طولانی که با برادران شهیدمان پیدا کردیم، به آنها برسیم و نکند که  در شرایطی بمیریم که افسوس بخوریم و احساس کنیم که در آخر عمر، زندگی مان  پوچ شد و هیچ معنایی و کلمه طیبه ای در زندگی ما نقش نبست.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

(گزارش تصویری پایین صفحه)